Ad

تو تاں بھول گیا ویلے نکیاں دے نالے سجن پرانے کوئی گل نیئں Siraki Poetry

تو تاں بھول گیا ویلے نکیاں دے نالے سجن پرانے کوئی گل نیئں Siraki Poetry

March 14, 2015
تو تاں بھول گیا ویلے نکیاں دے نالے سجن پرانے کوئی گل نیئں رتا جوڑا شالا نصیب ہوویں نالے نوئے ٹھکانے کوئی گل نیئں تیرے چارے پاسے خوشیاں نے غم ساڈے سرہانے کوئی گل نیئں کھولے موتی شبیر دی قسمت دے ہو کے دانے دانے کوئی گل نئیں لگی دل اتے سٹ ماہیا او جتنا میں پیار کیتا کوئی کر سی گھٹ ماہیا گلاں کر دے نے لوک تے بوں وڈیاں پر کوئی کوئی توڑ نبھاندا اے وعدے کوئی وی پورے نیئں کردا ایتھے ہر کوئی لارے لاندا اے مجوراں دی مجبوریاں توں ایتھے ہر کوئی فیدے چاندا اے جدوں مطلب نکل شبیر ونجن فیر ہر کوئی کنڈ کر جاندا اے کوئی ساوی چاہ ہوندی او گلے بندہ اتھے کردا جیتھے گلیاں دی جا ہوندی اینج اتھرو سجناں نیئں اندے دل روندااے سجناں اکھ تاں روندی اے رات میرے سرہانے تے میری خالی خالی بناں روندی پھیکے پے گے رنگ میری زندگی دے اینج تکدے توکدے چھا ہوندی دکھ میں تے چھوپاناں شبیر تیرے اکھ گہن کے تیرا ناں روندی غم تیرے وے رہ گے نے رونے وے عمراں دے ساڈی جھولی پے گے نے نویں سنگت تے داج مبارک ہو وی ساڈا پیار بھولایا ای کوئی گل نیئں بندہ ہر کوئی طعنے ماردا اے سارا شاہر ہسایا ای کوئی گل نیئں اساں ملک دے عادی ہوئے ناصردر در رولوایا ای کوئی گل نیئں چلو توں تاں خوش ہیں مظہر داسر ان جھوکایا ای کوئی گل نیئں ماہیا پھول وے گلاباں دےاو ٹور جدوں یار ونجن دن لنگدے عزاباں دے دن لنگ وندا جدوں رات ہوندی میں رونا نال وفا روندی ہونٹاں تو پہلے ہاتھ کنبدےدے کجھ منگن توں پہلے دعا روندی اینج لگدا اے وچھڑ کے تیرے توں میرے پتن دی اک اک جا روندی کلہ بھ کے شبیر میں روناں وامیرے حسرت بھ کے جدا روندی بن اخر غیر گیاں اے او پھولاں جئی جندری اں کر کنڈیاں دا شہر گیاں اے جدوں ٹور پے صابر شہر وچوں تکوں ا سی خیال تے تو رو سیئں ساڈے پارے دل تیرا اکھیا توں جدوں کر سی سوال تے توں رو سیئں او مندریا چھلے یاد اں سن جدوں تک سے رومال تے توں رو سیئں ہوئے وقت تو پہلے شبیر نالوں چٹے سر دے وال تے توں روں سیئں چٹے سر دے وال ہو گئے او نقش وی بھول گئے اں تنوں تکیاں سا ل ہو گئے جس دن دا سجنا توں روسیاں میں روپ سجنا چھوڑ دی تا سر کنگھی کرنی چھور دی تی اکھیں کجلا پانا چھوڑ دی تا کنی کانٹے پانے چھوڑ دی تے نالے بیڑا کھانا چھوڑ دی تا اک اکھیاں عابد روندیاں نے ہون ہسنا ہسانا چھوڑ دی تا منہ ساڈے توں کج کیا اے اےہو جئیا ماہی ٹھگ ملیا دل پیار توں ڈر گیا اے

تو تاں بھول گیا ویلے نکیاں دے نالے سجن پرانے کوئی گل نیئں


تو تاں بھول گیا ویلے نکیاں دے نالے سجن پرانے کوئی گل نیئں

رتا جوڑا شالا نصیب ہوویں نالے نوئے ٹھکانے کوئی گل نیئں

تیرے چارے پاسے خوشیاں نے غم ساڈے سرہانے کوئی گل نیئں

کھولے موتی شبیر دی قسمت دے ہو کے دانے دانے کوئی گل نئیں
لگی دل اتے سٹ ماہیا او جتنا میں پیار کیتا کوئی کر سی گھٹ ماہیا
گلاں کر دے نے لوک تے بوں وڈیاں پر کوئی کوئی توڑ نبھاندا اے
وعدے کوئی وی پورے نیئں کردا ایتھے ہر کوئی لارے لاندا اے
مجوراں دی مجبوریاں توں ایتھے ہر کوئی فیدے چاندا اے
جدوں مطلب نکل شبیر ونجن فیر ہر کوئی کنڈ کر جاندا اے
کوئی ساوی چاہ ہوندی او گلے بندہ اتھے کردا جیتھے گلیاں دی جا ہوندی
اینج اتھرو سجناں نیئں اندے دل روندااے سجناں اکھ تاں روندی
اے رات میرے سرہانے تے میری خالی خالی بناں روندی
پھیکے پے گے رنگ میری زندگی دے اینج تکدے توکدے چھا ہوندی
دکھ میں تے چھوپاناں شبیر تیرے اکھ گہن کے تیرا ناں روندی
غم تیرے وے رہ گے نے رونے وے عمراں دے ساڈی جھولی پے گے نے
نویں سنگت تے داج مبارک ہو وی ساڈا پیار بھولایا ای کوئی گل نیئں
بندہ ہر کوئی طعنے ماردا اے سارا شاہر ہسایا ای کوئی گل نیئں 
اساں ملک دے عادی ہوئے ناصردر در رولوایا ای کوئی گل نیئں
چلو توں تاں خوش ہیں مظہر داسر ان جھوکایا ای کوئی گل نیئں
ماہیا پھول وے گلاباں دےاو ٹور جدوں یار ونجن دن لنگدے عزاباں دے
دن لنگ وندا جدوں رات ہوندی میں رونا نال وفا روندی
ہونٹاں تو پہلے ہاتھ کنبدےدے کجھ منگن توں پہلے دعا روندی
اینج لگدا اے وچھڑ کے تیرے توں میرے پتن دی اک اک جا روندی

کلہ بھ کے شبیر میں روناں وامیرے حسرت بھ کے جدا روندی
بن اخر غیر گیاں اے او پھولاں جئی جندری اں کر کنڈیاں دا شہر گیاں اے

جدوں ٹور پے صابر شہر وچوں تکوں ا سی خیال تے تو رو سیئں

ساڈے پارے دل تیرا اکھیا توں جدوں کر سی سوال تے توں رو سیئں
او مندریا چھلے یاد اں سن جدوں تک سے رومال تے توں رو سیئں
ہوئے وقت تو پہلے شبیر نالوں چٹے سر دے وال تے توں روں سیئں
چٹے سر دے وال ہو گئے او نقش وی بھول گئے اں تنوں تکیاں سا ل ہو گئے
جس دن دا سجنا توں روسیاں میں روپ سجنا چھوڑ دی تا
سر کنگھی کرنی چھور دی تی اکھیں کجلا پانا چھوڑ دی تا
کنی کانٹے پانے چھوڑ دی تے نالے بیڑا کھانا چھوڑ دی تا 
اک اکھیاں عابد روندیاں نے ہون ہسنا ہسانا چھوڑ دی تا
منہ ساڈے توں کج کیا اے اےہو جئیا ماہی ٹھگ ملیا دل پیار توں ڈر گیا اے


About

ISLAMIC,Al Quran, Al Hadees, 99 ALLAH Names, 99 MUHAMMAD Names, Islamic Pictures, Islamic Info, SUFISM, ISLAMIC SUFISM, Sufism Poetry, Sufism Quotes, Sufism Info, POETRY, ISLAMIC, SUFISM POETRY, Urdu Poetry, Urdu Roman Poetry, Urdu Ghazal, 2-4 Lines Poetry, Punjabi Poetry, Saraiki Poetry, Poets, URDU ADAB, ISLAMIC SUFISM POETRY, URDU ADAB, Urdu Books, Afsanay, Kahaniyan, Aqwal-E-Zareen, Personalities, WALLPAPERS ISLAMIC, SUFISM POETRY, URDU ADAB, WALLPAPERS, Islamic Wallpapers, Makkah Madina Holy Places, Flower, Nature Wallpapers.

Next
« Prev Post
Previous
Next Post »
Subscribe to: Post Comments (Atom)